‘Ik moet een cultureel uitje plannen voor school, maar ben compleet inspiratieloos. Mijn oom is dol op theater, dans en cabaret, dus als ik hem vraag iets te verzinnen, heeft hij meteen een idee. Een week later is het zo ver. Nadat hij mij en een vriend is komen ophalen, lopen we de Stopera binnen. Ik heb geen idee dat dit de thuisplek is van Het Nationale Opera en Ballet en ga nietsvermoedend op mijn stoel zitten. Tijdens de openingsact wordt het gordijn een stukje opgetrokken, zodat alleen de onderlichamen van de dansers zichtbaar zijn. Naast dat ik baal van het feit dat ik naar ballet zit te kijken, begrijp ik niets van al die bewegende benen en voeten. Dit verandert snel. Het gordijn gaat open en ik word vuurrood. Alle ballerina’s zijn topless. Voor een puberjongen is dat heel spannend en ik begin spontaan te zweten. Ik durf me niet te verroeren en durf al helemaal niet opzij te kijken naar mijn oom. Tien jaar later is het een grappig verhaal, maar destijds was het heel ongemakkelijk.’